Op zoek naar wat rust

De hectiek van NewYork ligt achter ons. Met een berg te verwerken ervaringen gingen we met een Uberchauffeur op weg naar de camper. De goede man was Indonesiche en had van zijn grootmoeder de mooie voornaam Ewald meegekregen. En dat is voorwaar een naam die niet misstaat bij een happening van de Rotary.
De camper zitet er goed uit en brahct ons als hobbelend en bobbelend naar het noorden.Pas na een ritje in Amerika ga je de kwaliteit van Nederlandse wegen echt waarderen. Ook navigeren levert stress op en dan vult zo'n wagen zich snel met frustratie. Maar ook dat soort problemen lossen zich vanzelf op. Uiteindelijk kwamen we in Thomaston, Connecticut en dat was ook de bedoeling. Na een rondje supermarkt op naar de camplingplace waar de camper een mooi plekje kreeg. Aansluiten op alle mogelijke voorzieningen en dan ga het echte leven beginnen. Beetje zwemmen in een meertje, eten maken (Jasper koos voor andijviestamppot met een bal gehakt) en een babbeltje met de buren. Goed uit te houden. Morgen een dagje rustig aan en daarna gaan we weer knallen!