Een dagje Acadia

National Parc klinkt heel indrukwekkend en het lokt ook een indrukwekkend aantal mensen, die bijna allemaal in hele grote Amerikaanse auto's rijden, die in dikke rijen langs de mooie plekjes staan. Van die auto's waar mijn Citroen C3 twee keer inpast en nog ruimte over heeft. Om niet mee te hoeven in die stroom, rijden op het eiland busjes van campings naar allerhande plekken op het eiland. Met zo'n busje zijn we naar Bar Harbor Centrum gereden. Daar hebben we dingen voor morgen geregeld (cliffhangertje hier) en een wandeling langs het water gemaakt. Na deze wandeling langs veel vergane glorie, de hoogtijdagen van het luxe toerisme lagen bij het begin van de twintigste eeuw, een eenvoudige, doch voedzame lunch.
Na de lunch een busritje (gratis) naar de zuidpunt, Otter Cliff, waar al jaren geen otter meer is gesignaleerd. Geen otters dus, maar overweldigend mooie natuur. Rotsen, bomen, water, vergezichten en veel mensen. Vanaf de Otter Cliff zijn we langs die fraaie kust naar het zandstrand gelopen. Een wandeling van een uurtje met indrukken waar je dagen op kunt teren.
Vanaf het strandje, met water van een graad of twaalf, weer de bus in, waarna een volgende bus volgde, die ons naar de volgende bus bracht, die ons uiteindelijk op de camping neerzette. Uurtje of twee in de bus is toch wat overdreven voor een afstand van 20 kilometer. De tijd is wel goed gebruikt, want de volgende plek in Quebec ligt nu vast. Morgen weer spannende dingen. En o ja, het gaat best goed met ons!